Strak in’t pak

Ergens in december had ik het geniale plan om een vestje voor de jongste zoon te naaien voor bij oudejaar. Zo een beetje ter compensatie van het feit dat meestal voor de oudste zoon wordt genaaid omdat de jongste sowieso vestimentair al van het nodige is voorzien. Een fenomeen u hopelijk allen welbekend, zo niet werd mijn schuldgevoel net nog wat groter… 🙈😅

Het was de ongelofelijk mooie vest die het lief van Linde hier draagt, die mijn grijze cellen op volle toeren deed draaien. Ik zag mijn mini-man daar al kei schattig in rondlopen. Een avondje door mijn naaiboeken bladerend bracht me bij de King’s vest van La Maison Victor.

Voor het stofje ging ik op zoek naar een mooi printje, dat toch makkelijk te combineren is, met een ietwat stevigere samenstelling. Die zoektocht verliep tegen al mijn verwachtingen in verbazend vlot. Ik vond bij Babarum een prachtig exemplaar van Robert Kaufman, een linnen-katoen mengeling, die toch voldoende soepel valt.

Dat dit projectje niet helemaal liep zoals gepland kunnen jullie waarschijnlijk wel afleiden uit het feit dat Brent, en dus niet Lou, hier staat de glunderen in die nieuwe vest. Ik was zo dom om enkel op de matentabel te vertrouwen ipv het patroon zelf na te meten. Silly me 🙃 Maat 98 blijkt dus net goed te zijn voor de zoon van vierenhalf. 🙄

Vertel me nu aub dat ik niet de enige ben die zulke stoten voor heeft… 😅😉

Patroon: King’s vest – La Maison Victor – Editie 1 Lente 2014

Stof: Earth Drawings van Robert Kaufman – Babarum